2 sketches: (s)το μαύρο + (s)το μωβ – Μανόλης Ζουλάκης

Advertisements

πόλεις vii.viii.ix.

 

φωτογραφία: Θεσσαλονίκη – Νάνση Εξάρχου

 

 

 

Πάρις

Στα τέλη του ’91

τριγυρνούσε στο σταθμό

το τελευταίο μέρος

που είχε μείνει κάτι

τραβεστί, πουτάνες, κολομπαράδες,

πρεζόνια χυμένα στα πεζοδρόμια

και βλέμματα που ακόμα ζητούσαν.

Έβλεπε τραίνα να φεύγουν

να  φεύγουν

κι ύστερα στεκόταν

ν’ ακούσει τη νύχτα να τρίζει

το ανεπαίσθητο κρακ κρακ

που ακούν όσοι περιμένουν.

Έφευγε κάθε βράδυ τρέχοντας απ’ το Ντεπό.

                                                                                                                                                

Της ήττας η φθορά πέρασε στο ημίφως

όρμησαν οι θλίψεις

τον φονεύσαν

εννιά ορδές ύψος εννιά πήχεις φάρδος,

εννιά λεπτά

πήρε η ψυχή του

να δει:

η κόλαση έχει χιόνι

 

Ελένη Μοσχοβάκη

 

 

φωτογραφία: Porto – Νάνση Εξάρχου

 

 

Tehran

“Κι όλο με ρωτάν,

πώς πάνε στο Ιράν;”,

ο δείκτης χτυπά

ρυθμικά

στο τραπεζομάντιλο πάνω

Μέσ’ απ’ το γυαλί διαθλάται

και στους 50°C της Τεχεράνης

μπαίνει

Στο μηχανάκι πάνω,

τα στενά της Τεχεράνης,

ίδια με της Αθήνας μοιάζουν

“Κι όλα τα στενά ρωτάν,

λοιπόν, πώς πάνε στο Ιράν”

 

κατίμ

 

 

ludens*-post: η συνέχεια του παιχνιδιού Lapsus (linguae,manu) – Γιώργος Χ.

rencontre

πριν καιρό, λάβαμε χέρι με χέρι, ένα σημείωμα:
με αφορμή το τέταρτο σουρεαλιστικό παιχνίδι μας
(εντός του συνεργατικού τεύχους "πετα-ludens*",τσακμάκι/παλινωδίαι 2018),
με τίτλο, Lapsus (linguae, calami, manu, memoriae)
-βάσει ενός τυχάρπαστου "φροϋδικού" τεστ, το οποίο δεν ήταν
παρά εύρημα σερφαρίσματος στο ίντερνετ χωρίς σκοπό-,
ο φίλος Γιώργος Χ. κατέγραψε ποιητικά τις απαντήσεις του
σε καθεμιά από τις 8 ερωτήσεις του παιχνιδιού
& κατόπιν, τις μοιράστηκε αυθόρμητα μαζί μας!

 

1. Μια απέραντη γαλήνη.
2. Κοιτώντας τα νεκρά φύλλα, ακούω το θρόισμα των ζωντανών.
3. Κακοκαιρία αναμένεται.
4. Καλπάζοντας στην Άγρια Δύση.
5. Η έρημος δεν έχει τοίχο, αλλά θα σκάψω την τρύπα.
6. Θα πιω όσες γουλιές μπορώ να ξεδιψάσω, και θα βρέξω το πρόσωπό μου με το υπόλοιπο.
7. Θα πάω μέχρι το σπίτι, θα χτυπήσω την πόρτα και θα περιμένω μέχρι να μου ανοίξουν.
8. Θα περιμένω μέχρι ενός σημείου. Αν έχω φακό, θα προχωρήσω.

                                                                                                                 

                                                                                                              Γιώργος Χ.

 

Γιώργος Χ.

 

 

 

καλλίγραμμα για την ερώτηση 1: μαρου.

Ερωτήσεις:

1. Αγναντεύετε προς τη θάλασσα, τι αισθάνεστε; Εστιάστε μόνο στην πρώτη σας εντύπωση. Μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας για να το αισθανθείτε καλύτερα…
2. Περπατάτε μέσα από το δάσος και κοιτάτε προς το έδαφος. Γράψτε τι αισθάνεστε.
3. Τι αισθάνεστε όταν κοιτάτε γλάρους να πετούν; Μην ανησυχείτε αν σε αυτή την περίπτωση δώσετε μια σύντομη απάντηση.
4. Κάντε το ίδιο πάλι, αλλά αντί για γλάρους, φανταστείτε ένα κοπάδι άλογα. Γράψτε το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό σας, αποφύγετε να σκεφτείτε για πολύ χρόνο.
5. Είστε στην έρημο και στέκεστε δίπλα στον τοίχο που έχει μια μικρή τρύπα. Μέσα από την τρύπα βλέπετε μια όαση. Ποιες είναι οι ενέργειές σας; Μην γράψετε μόνο τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας, αλλά επικεντρωθείτε σε ό,τι θα κάνατε σε αυτή την κατάσταση.
6. Είστε ακόμα στην έρημο, εντελώς εξαντλημένοι και ξαφνικά βλέπετε μια κανάτα με νερό. Τι κάνετε; Για άλλη μια φορά, αυτό που έχει σημασία είναι να σημειώσετε τις ενέργειές σας σε αυτή την κατάσταση. Η απάντησή σας μπορεί να ακούγεται κοινότοπη, αλλά μην διστάσετε να τη γράψετε.
7. Είστε χαμένοι στο δάσος το βράδυ και βλέπετε ένα σπίτι με τα φώτα αναμμένα. Τι κάνετε; Γράψτε τι κάνετε σε αυτή την περίπτωση.
8. Είστε στην ομίχλη και δε βλέπετε τίποτα. Τι κάνετε; Για άλλη μια φορά, επικεντρωθείτε στο τι κάνετε και γράψτε το πώς συμπεριφέρεστε.

 

καλλίγραμμα για την ερώτηση 6: Kristel Pent

Αν-ακριβής ερμηνεία των απαντήσεων

1. Η στάση σας στη ζωή, τα συναισθήματα, τις αισθήσεις.
2. Ο τρόπος που αισθάνεστε στη δική σας οικογένεια.
3. Η στάση σας απέναντι στις γυναίκες.
4. Η στάση σας προς τους άνδρες.
5. Η βασική στρατηγική ζωής και ο στόχος σας. Ο τρόπος να λύσετε τα προβλήματά σας.
6. Πόσο επιλεκτικοί είστε στην σεξουαλική ζωή. Το πώς επιλέγετε του/την σύντροφό σας στο σεξ/ έρωτα.
7. Η ετοιμότητά σας για γάμο.
8. Η στάση ως προς το θάνατο.

 

 

καλλίγραμμα για την τελευταία ερώτηση: μαρου.

 

*Γιόχαν Χουίζινγκα, Ο άνθρωπος και το παιχνίδι (homo ludens),
μτφρ. Σ.Ροζάνης, Γ.Λυκιαρδόπουλος, Αθήνα: Γνώση, 1989.

 

Palinodiae+τσακμάκι = «πετα-ludens*» – παρουσίαση συνεργατικού τεύχους

 

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, στις 20.30,

τα έντυπα Παλινωδίαι/Palinodiae + τσακμάκι, παρουσιάζουν το συνεργατικό σουρεαλιστικό τους τεύχος, «πετα-ludens»,

στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, Ζωοδόχου Πηγής 95-97 & Ισαύρων, στα Εξάρχεια.

Μετά την εκδήλωση-συζήτηση, θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης.

– ανασταίνοντας Εξαίσια Πτώματα
ή πώς να παίξετε με παλιά παιχνίδια!

 

2 έντυπα = ένα συνεργατικό τεύχος παιχνιδιών
μέθοδος: απροσδιόριστη/σουρ(r)εαλιστική

poster: Kristel Pent

 

*Γιόχαν Χουίζινγκα, Ο άνθρωπος και το παιχνίδι (homo ludens), μτφρ. Σ. Ροζάνης, Γ. Λυκιαρδόπουλος, Αθήνα: Γνώση, 1989.

 

«Ευτυχώς η πρόσφατη δημοσίευση των μελετών του Γιόχαν Χουίζινγκα
έγινε για να κάνει όλους εκείνους τους γλοιώδεις τύπους που λένε:
‘‘δεν ντρέπεστε, στην ηλικία σας;’’ να μπουν στο σκοροφαγωμένο καβούκι τους.
Αυτές οι μελέτες δείχνουν πράγματι ότι η διάσταση του παιχνιδιού
ως της κατεξοχήν ελεύθερης δράσης
‘‘επιβεβαιώνει με πανηγυρικό τρόπο τον υπερλογικό χαρακτήρα
της θέσης μας μέσα στο σύμπαν’’.

«Περιοδικό Médium, τχ. 2, Φεβρουάριος 1954· τχ. 3, Μάϊος 1954»,
στο: Τα σουρεαλιστικά παιχνίδια.
Αρχεία Γάλλων υπερρεαλιστών: Μάρτιος 1921-Σεπτέμβριος 1962,
μτφρ. Δ. Χορόσκελης, Αθήνα: Καστανιώτης, 1996, σ. 287.

 

τρία ποιήματα – Δημήτρης Α. Δημητριάδης

 

Στον ύπνο του πουλιού

 

Αυτόν τον άγριο χειμώνα

δεν μπορώ να τον περάσω

 

κρύο ξερό

και χιόνι με πλακώνει

 

φυλλοροώ

 

χωρίς άλογα και σπαθιά

χάνω τα λόγια μου στον αέρα.

 

Πεινά η πείνα μου

το αίμα μου πονά

κι όσα περίμενα δεν έφτασαν ποτέ

έγιναν κόκαλα χωνεμένα

δοκάρια μαύρα για ξυλοπόδαρους ποιητές.

 

Στον ύπνο του πουλιού

τρελή γριά που όλα τα δοκίμασε

και τα ’φτυσε μετά

μάνα καμιά

 

και τίποτα δεν αλλάζει.

 

σκίτσο φωτιστικών γλυπτών από τσιμέντο και γυαλί: Ηρώ Τζωρτζακάκη

 

 

Επιστρέφοντας κάθε μεσάνυχτα τα σκυλιά

θυμούνται και λυσσάνε

 

Δοκιμασμένα τα σκυλιά

κάθε μεσάνυχτα επιστρέφουν.

Φέρνουν μαζί τους κομμάτια φιλιών

πληγές ονείρων

αλαφιασμένα κι ασπαίροντα μηνύματα.

Με την καρδιά σφιγμένη

γεμάτα δέος

ξαναπατούν τα παλιά τους λημέρια.

Σκέφτονται το κόκαλο του κόσμου κι αγριεύουν

τραγούδια αιμόφυρτα θυμούνται κι αλυχτούν

τις σκόνες οσμίζονται και τους καπνούς

της ατέλειωτης μοναξιάς τους.

Παραμονεύουν

στήνουν αυτί

ακούν ψιθύρους ν’ ανεβαίνουν απ’ τα κάτω.

Τρίζοντας αδιάκοπα τα κοφτερά τους δόντια

με λαχτάρα κοιτάζουν τη γριά σελήνη

και λυσσάνε.

 

σκίτσο φωτιστικών γλυπτών από τσιμέντο και γυαλί: Ηρώ Τζωρτζακάκη

 

 

Τώρα

 

Κάτι νύχτες βαθιές

αστραπομάτης έρχεται

διαπερνώντας ατραπούς και αντάρες

ο ονειρικός τρομοκράτης

 

εωθινός

κι άσκιαχτος

και νέος

 

με δίκοπο βλέμμα.

 

Αρκετά

αρκετά με τις λέξεις, μου φωνάζει

μιλήσαμε πολύ

δεν αρκούν οι ερμηνείες

και οι αναλύσεις

 

δεν περισσεύει πια καιρός

 

ύψωσε τη γροθιά

τη σημαία

άδραξε το περίστροφο

 

τώρα.