ii. (σ)το πεζούλι: Χρυσόστομος Τσαπραΐλης και Γιώργης Μαθόπουλος από το #08

 

Τι κάνει μια διαφορά*;
Από τότε που οι μοναχικές βραδιές περνούν,
την ημέρα κάνει μια διαφορά.
Μια στιγμή ευδαιμονίας,
ένα ειδύλλιο στο πεζούλι.
Το συναρπαστικό κι η διαφορά που έρχεται,
είναι ένα πεζό.

 

 

Το φεγγάρι και η σκιά του διαβόλου

[…]

Από τότε, κάθε μήνα, η σκιά του διαβόλου σιγοκαίει το φεγγάρι μέχρι που αυτό χάνεται κι αυτή κοιμάται νωθρά. Ο διάβολος όμως δε θέλει να χαθεί για πάντα το φεγγάρι, γιατί φοβάται μην εξαφανιστεί κι η σκιά του. Μια φορά το μήνα, λοιπόν, περνάει από τα χωριά των Αγράφων μαζί με τον ασημένιο δίσκο του. Καυχιέται βροντόφωνα για νέους θησαυρούς και κρυψώνες, κι απλώνει τον ασημένιο δίσκο. Τότε το φεγγάρι ξαναβγαίνει δειλά, κι αρχίζει να μεγαλώνει τρεφόμενο με περιέργεια και υποσχέσεις έως την πανσέληνο όπου ξυπνάει η σκιά κι ο κύκλος ξαναρχίζει. Τα μάτια του όμως δεν έγιαναν ποτέ, παραμένοντας δυο γάνες πάνω στο νυχτερινό ουρανό.

 

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης

 

totem: Μανόλης

 

 

Πεφταστέρια

[…]

Ήταν μια νύχτα σαν όλες τις άλλες, δηλαδή, εντελώς διαφορετική. Ο Αντώνης βάδιζε μαζί μου σ’ ένα πάρκο και μιλούσε για την τέχνη του μοντάζ και τις ιδιαιτερότητες του ντεκουπάζ. Ήταν, εκείνη την εποχή, το αγαπημένο μας θέμα. Ένα πεφταστέρι έκανε τη σύντομη εμφάνισή του, αλλά το προσέξαμε μόνο και μόνο επειδή έπεσε στο έδαφος ανάμεσά μας. Το κοιτάζαμε έκθαμβοι καθώς έσβηνε αργά-αργά στο ανελέητο έδαφος. Το πεφταστέρι ήταν νεκρό. 

Ο Αντώνης ήταν απαρηγόρητος.  Από εκείνη τη νύχτα άρχισε να μπερδεύει τα λόγια του και να χάνει το δεύτερο ενικό πρόσωπο. Το πρόβλημά του εστιαζόταν στα ρήματα.

«Σου εξήγησα τι συνέβη χτες, αλλά δεν ξέρω αν το κατάλαβα», μου είπε την επόμενη μέρα.

«Ίσως το κατάλαβα, ίσως μπορώ να σου το εξηγήσω», του είπα.

«Όχι, το ζήτημα είναι να το αισθανθώ βαθιά εσύ, κατάλαβα;»  […]

 

Γιώργης Μαθόπουλος

 

σκίτσο: Μάττι Π (Μαρία Παπαδοπούλου)

 

 

 

*“What a Diff'rence a Day Made" is a popular song
originally written in Spanish by María Grever,
a Mexican songwriter, in 1934.
Originally, the song was known as
“Cuando vuelva a tu lado” ("When I Return to Your Side").
The song is also known in English as
“What a Diff'rence a Day Makes”,
as popularized by Dinah Washington.

 

i. (σ)το πεζούλι: Νάνση Εξάρχου και Λίλλιαν από το #08

 

Τι κάνει μια διαφορά*;
Από τότε που οι μοναχικές βραδιές περνούν,
την ημέρα κάνει μια διαφορά.
Μια στιγμή ευδαιμονίας,
ένα ειδύλλιο στο πεζούλι.

Το συναρπαστικό κι η διαφορά που έρχεται,
είναι ένα πεζό.

 

 

 

Τα Δόντια

[…]

Έχασε τα δόντια του ο φίλος μου στα πενήντα-τόσα του, δεν ξέρω για ποιο λόγο, αλλά είχε τη δυνατότητα να τα αντικαταστήσει με εμφυτεύματα. Ακριβώς όπως έχασε τις γυναίκες που αγάπησε και τις αντικατέστησε μ’ άλλες που τους μοιάζανε, κι όπως τα ξένα δόντια δεν μπόρεσαν ποτέ να αντικαταστήσουν τ’ αληθινά, έτσι κι οι άλλες γυναίκες ήταν μπαλώματα παράταιρα στις τρύπες που άφησαν όσες του σημάδεψαν τη ζωή. 

Μια από αυτές είμαι κι εγώ. 

 

Νάνση Εξάρχου

 

 

Loose Tooth 2 – Νάνση Εξάρχου

Loose Tooth 1 -Νάνση Εξάρχου

 

 

 

Το μαλακισμένο και η πινέζα

ή  Χρόνια παγκρεατίτιδα

 

[…]

Ο κύριος μάνος είναι ο νέος μας φαρμακοποιός έχει το κατάστημά του δίπλα στον κρεοπώλη της πινέζας και γνώριζε τη μητέρα μου ως καλλονή φαντάζομαι ως κακοποιημένη γυναίκα ελπίζω κι ως καρκινοπαθή υποθέτω αφότου ξεφορτώθηκε τον μαλάκα τον αλκοολικό. Εμένα μού κάνει με πολύ ελαφρύ χέρι μπορώ να πω την ένεση του αλοπερντίν και τις υπόλοιπες για την Β12.

[…]

Συμπέρασμα: Άμα είσαι μαλάκας και θες να γίνεις ψυχίατρος αλλά τελικά καταλήγεις κτηνίατρος γράφεις βιβλία για τη δημοκρατία και δίνεις διαγνώσεις του κώλου.

 

Λίλλιαν

 

 

 

 

*“What a Diff'rence a Day Made" is a popular song
originally written in Spanish by María Grever,
a Mexican songwriter, in 1934.
Originally, the song was known as
“Cuando vuelva a tu lado” ("When I Return to Your Side").
The song is also known in English as
“What a Diff'rence a Day Makes”,
as popularized by Dinah Washington.

 

Συρμός – fanisef

 

Χθες το πρωί πήρα το τρένο –όχι μετρό, ηλεκτρικό-

για το γραφείο.

Βασικές κοινοτοπίες.

Ευτυχώς δεν είχε κόσμο –η θέση στο παράθυρο-

κι άνοιξα τις σημειώσεις μου,

μήπως κι εμπνευστώ. 

Τα λεπτά κυλούσαν στις ράγες τους

και τα λόγια του καθηγητή στις σελίδες τους: 

«… η συντακτική υπέρβαση του διστίχου γίνεται σαφώς αισθητή ως διασκελισμός…»

Κι ησυχία στο συρμό.

Στο Μοναστηράκι ανέβηκε ένα ζευγάρι, όχι ανδρόγυνο θα έλεγε κάποιος

-“Mind the gap between the train and the platform”-,

αυτός γέρος αυτή παιδί,

αυτός στάθηκε στη μέση αυτή κοίταζε στα μάτια.

Κανείς δεν περίμενε το στόμα που άνοιξε κι άρχισε να τραγουδά.

Άρθρωση ορθή, γρέζι νησιωτικής επαρχίας, χωρίς βιασύνες.

«του κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,

και του τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν»

Οι λέξεις, οι στίχοι σφραγίζουν τα κενά

κεφάλια στρέφονται, αυτή παιδί απλώνει το κουτάκι της

πάει η ησυχία πια 

πάνε τα κενά πια.

Τους κοιτώ, χαμογελώ.

Οι δυο βαδίζουν σιγανά 

απλά κυλούν σε ράγες.

Κι άλλες κοινοτοπίες. Ήχος του κέρματος αταίριαστα μεταλλικός

-αλλά δεν είχα άλλο χρόνο. 

Έπρεπε να κατέβω -“next stop Omonia”.

Μέχρι να φτάσω στη δουλειά σκεφτόμουν,

είχα όλη την έμπνευση που χρειαζόμουν

και το χαμόγελο που ακούσια επιθυμούσα.

Χάρη στον ποιητή ή στον τραγουδιστή; 

 

σκίτσο: Μανόλης

 

Σημεία και Τέρατα Distro

την Κυριακή 06 Οκτωβρίου από τις 18.00,

& το τσακμάκι μεταξύ των αγαπημένων Τεράτων,

στην πλατεία Μερκούρη, στα Πετράλωνα:

παζάρι, μουσική, μπροσούρες, νόμπελ, κέφι.

 

https://simeiakaiterata.gr/#/draseis/20191006

 

Μια παραγωγή της "Μεμονωμένα περιστατικά press".

φω (το) γραφή – Jubjub* (comme il faut } faux)

 

υγ. comme il faut } faux (fr.) = καθωσπρέπει } ψευδές (γαλ.)

 

*Έλενα Νικολακοπούλου